.

.

.

.

اشتباه ِ کارمند ِ ثبت ِ احوال

 از عهد ِ دقیانوس تا حالا اَسیرم

در غار تنهاییم – این بالا- اَسیرم


گاهی در اقلیم اسارت ها رهایم

گاهی به زنجیر رهایی ها اسیرم


من کار و بارم از دبستان جمله سازی ست

با «بی کسم»، با «بی قرارم»، با «اَسیرم» ...


دنبال ِ اَمری بین ِ جبر و اِختیارم

هر روز  در راه ِ  «رهایم» تا «اَسیرم»


اِسمم خطایی ساده بین ِ میم و سین ست

چشمان ِ تان قاضی!

اَمیرم یا اَسیرم؟


به روز شده ی شعری از 1389

سید امیر شنبه 18 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 23:42
نظرات 7 + ارسال نظر
سیاوش شنبه 18 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 23:52 http://roozbazar.shopingfa.com

جالب بود

رضا یکشنبه 19 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 13:44 http://capreolus327.blogfa.com

اشعارت واقع قشنگن . خوشحال میشم اگه من رو هم لینک کنین .
و اگه اجازه بدین من هم شما رو لینک کنم

چه عرض کنم ...

مهتاب صالحی یکشنبه 19 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 22:01

اون قبلی بهتر نبود؟!!!

من اینو ترجیح می دم

خالوراشد دوشنبه 20 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 12:17 http://www.khaloorashed

سیدسلام.ماهم به روزیم

سلام

شما که دائماً به روزید ماشالله

حیدر دوشنبه 20 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 18:17

انسان امیر کشور تنهایی خود است ...

اِ چه جالب
همین جوری قبلاً ها با خودم این شعرو می خوندم:

باید بدونی بعضی از رازامو کم کم / من پادشاه ِ کشور ِ تنهاییامم

کیارش یکشنبه 23 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 00:02

آ. مهرپور پنج‌شنبه 24 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 21:04 http://zehniyat.blogfa.com

اصبحت امیرا و امسیت اسیرا ... .

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد